Nazwa Dolomity pochodzi od nazwiska francuskiego geologa i podróżnika, Deodat Gratet de Dolomieu, który żył w II poł. XVIII w. Podczas badań geologicznych natrafił na próbkę skał pochodzących z Alp Wschodnich, które znacząco różniły się od tych, z którymi zetknął się do tej pory. Skała, która stanowi związek wapnia, magnezu oraz węglanu została otrzymała nazwę dolomit.Później nadano ją całemu masywowi górskiemu, z którego pochodziła.
Dolomity to jeden z najbardziej atrakcyjnych regionów Tyrolu Południowego, odwiedzanego rokrocznie przez amatorów nie tylko sportów zimowych, ale także pieszych wycieczek górskich.
Wśród najbardziej znanych miejscowości wypoczynkowych oraz ośrodków narciarskich można wymienić liczącą ok. 6.000 mieszkańców miejscowość Cortina d’Ampezzo. Nazywana często “Perłą Dolomitów” leży na wysokości ok. 1224 m n.p.m., niedaleko granicy austriackiej. W 1956 r. Cortina d’Ampezzo była gospodarzem Olimpiady Zimowej, a do dziś odbywa się w niej szereg imprez sportowych związanych ze wspinaczką górską lub narciarstwem. Miasto otoczone jest potężnymi szczytami Tofana i Monte Cristallo, a po okolicznych wzgórzach i szczytach można spacerować szlakami, których trasa liczy łącznie 300 km. W okresie zimowym natomiast można skorzystać z doskonale przygotowanej infrastruktury, oferującej amatorom zimowych szaleństw ponad 120 km trasy narciarskie.
Ponadto ten słynny na całym świecie kurort oferuje odwiedzającym go turystom niezliczone sklepy, galerie, bary i restauracje.Główną ulicą miasta jest Corso Italia, która o każdej porze roku jest pełna turystów pragnących skorzystać z okolicznych knajpek oferujących specjały lokalnej kuchni. W okolicach ratusza wznosi się XVIII wieczny kościół parafialny Św. Filipa i Św. Jakuba, z cenną dzwonnicą pochodzącą z 1858 r. Warte zwiedzenia jest również Muzeum Sztuki Nowoczesnej, w którym oprócz stałej kolekcji liczącej ok. 400 eksponatów organizowane są również wystawy rotacyjne takich malarzy jak Campigli, Sironi czy Savinio. Pobyt w Cortina d’Ampezzo jest praktycznie na każdą kieszeń, gdyż turyści mogą znaleźć zakwaterowanie w różnorakich formach, od luksusowych hoteli i ośrodków SPA, aż po kwatery prywatne oraz schroniska górskie.
Z Cortiny warto udać się do oddalonej o ok. 70 km miejscowości Selva di Val Gardena, która położona jest w największej dolinie Dolomitów Val Gardena. Do miasteczka prowadzi do niej prowadzi stroma i pełna zakrętów, lecz bardzo urokliwa droga, z której można podziwiać górskie przełęcze Sella, Pordoi i Folzari. Roztaczająca się z nich panorama Alp jest jednym z najpiękniejszych widoków, jaki może zaoferować natura. Usłane zielonymi pastwiskami wzgórza, ośnieżone szczyty gór oraz wtopione w krajobraz małe wioski i miasteczka dają niezapomniane wrażenie. Selva di Val Gardena to cieszący się od lat ogromną popularnością ośrodek narciarski, który słynie również z parady strojów ludowych odbywającej się w pierwszą niedzielę sierpnia. Mieszkańcy doliny od setek lat doskonalili sztukę rzeźbienia w drewnie, których dzieła można podziwiać w galerii Unika w Ortisei oraz zapoznać się z tradycyjną techniką wyrobu mebli czy też przedmiotów użytkowych. Z Selva di Val Gardena prowadzi stary szlak, Via Crucis którym można podejść do Daunei, ostatnich domostw znajdujących się na wysokości ok. 1.800 m n.p.m. Stamtąd rozpościera się widok na strome ściany masywu górskiego Stevia.
Sieć połączeń drogowych w dolinie Val Gardena są dobrze rozwinięta, zatem przemieszczanie się pomiędzy miasteczkami nie sprawia żadnych trudności. Kilka kilometrów na zachód trasa prowadzi do ladyńskiej miejscowości Ortisei, położonej na poziomie 1236 m n.p.m. Charakterystyczna zabudowa architektoniczna w stylu secesyjnym oraz tyrolskim od wielu lat przyciąga rzesze turystów. Oprócz znanego ośrodka rekreacyjnego, Ortisei słynie z rzeźb wykonywanych w drewnie. Przechadzając się po zabytkowym centrum, można wstąpić do Domu Kultury Ladyńskiej, które oferuje bogate zbiory rzeźby oraz znalezisk geologicznych i prehistorycznych, czego przykładem jest szkielet ichtiozaura z Seceda. Idąc ulicą Sacun warto odwiedzić kościół parafialny Św. Jakuba, zbudowany w XII w. Wystrój kościoła zachowany jest w stylu późnobarokowym, którego najcenniejszym jego elementem jest drewniany ołtarz wyrzeźbiony w XVIII w. W prezbiterium natomiast znajdują się malowidła ścienne przestawiające sceny z życia Św. Jakuba, patrona pielgrzymów i wędrowców. Po odbyciu wycieczki do miejsc sakralnych warto wstąpić do lokalnej kawiarenki na filiżankę espresso lub rodzinnej restauracji serwującej lokalne przysmaki.